SA国际传媒

Krzysztof O艂dakowski SJ 鈥� Watykan

鈥濷pieka nad chorym, który cierpi i wie, 偶e nie wyzdrowieje, oznacza zatroszczenie si臋 o ca艂ego cz艂owieka, czuwaj膮c i towarzysz膮c jego 偶yciu, w jego sakralno艣ci i nienaruszalno艣ci, a偶 do naturalnego spe艂nienia. Oznacza liczenie si臋 z jego krucho艣ci膮 i cz艂owiecze艅stwem, które 艂膮cz膮 wszystkich ludzi. Oznacza podarowanie odpowiedzi kompetentnej i pe艂nej mi艂o艣ci na obawy oraz na sens samotno艣ci i niepokoju temu, kto czuje zbli偶aj膮c膮 si臋 艣mier膰鈥� - czytamy w deklaracji katolickich hospicjów.

We W艂oszech s膮 22 placówki tego typu. Stanowi膮 10 proc. wszystkich hospicjów w tym kraju. Podczas rzymskiego spotkania w sposób syntetyczny okre艣lono ich to偶samo艣膰: 鈥濿obec zbli偶aj膮cej si臋 艣mierci w sposób szczególny trzeba celebrowa膰 偶ycie, które powinno by膰 w pe艂ni szanowane, chronione oraz otoczone opiek膮, tak偶e w przypadku tego, kto nie jest 艣wiadomy, 偶e zbli偶a si臋 ono do naturalnego ko艅ca鈥�. Potrzebna jest pomoc, aby nie tyle pogr膮偶a膰 si臋 w 艣mierci, ale znale藕膰 nadziej臋 w mo偶liwo艣ci 偶ycia a偶 do ostatniej chwili. Ko艅cowy okres choroby jest cz臋sto zwi膮zany z pytaniami o w艂asne 偶ycie, o sens tego, co si臋 prze偶ywa oraz o Pana Boga鈥�. Podczas rzymskiego spotkania przedstawicieli hospicjów podkre艣lono, 偶e powinny one stanowi膰 miejsce dialogu z lokaln膮 wspólnot膮, z parafi膮 oraz wolontariatem.