SAʴý

ʲ辱ż podczas modlitwy „Anioł Pański” ʲ辱ż podczas modlitwy „Anioł Pański”  (Vatican Media)

ʲ辱ż: Pan uczy nas ufnego zasiewania Ewangelii

Pan uczy nas „ufnego zasiewania Ewangelii tam, gdzie jesteśmy, a następnie czekania, aż wrzucone ziarno wzrośnie i wyda owoce w nas i w innych” – powiedział ʲ辱ż Franciszek w rozważaniu przed południową modlitwą „Anioł Pański”.

Ks. Paweł Rytel-Andrianik, Artur Hanula

Ojciec Święty podkreślił, że jako chrześcijanie powinniśmy zasiewać Ewangelię, „nie zniechęcając się i nieustannie wspierając się i pomagając sobie wzajemnie, również tam, gdzie, pomimo wysiłków, wydaje się nam, że nie dostrzegamy natychmiastowych efektów”. ʲ辱ż zapewnił: „Często bowiem, również wśród nas, pomimo pozorów, cud już trwa i w swoim czasie wyda obfite owoce!”

Franciszek przypomniał, że Jezus w swoim nauczaniu wielokrotnie posługuje się porównaniem królestwa Bożego do nasienia. Nawiązuje do pracy rolników, którzy sieją dobre ziarno i starannie przygotowują glebę, ale nie od razu widzą efekty swojej pracy. Jezus „czyni to, zachęcając nas do zastanowienia się w szczególności nad ważną postawą związaną z obrazem nasienia: a tą postawą jest ufne oczekiwanie” - wyjaśnił ʲ辱ż. 

Chrześcijanin, podobnie jak rolnik, potrzebuje ufności. „Trzeba, aby po wykonaniu zasiewu umiał on czekać z ufnością, pozwalając, by nasiona otworzyły się we właściwym momencie i kiełki wzeszły z ziemi, i wzrastały, wystarczająco silne, żeby na koniec zapewnić obfity plon” - zaznaczył ʲ辱ż.

Nawet jeśli efektów jeszcze nie widać, łaska Boża już działa. „Pod ziemią cud już się dokonuje, następuje ogromny, ale niewidoczny rozwój, potrzeba cierpliwości, a w międzyczasie trzeba nadal dbać o pole uprawne, podlewać je i utrzymywać w czystości, choć na powierzchni, jak się wydaje, nic się nie dzieje” - podkreślił Franciszek.

„Takie jest również królestwo Boże. Pan zasiewa w nas ziarna swojego Słowa i swojej łaski, ziarna dobre i obfite, a potem, nie przestając nigdy nam towarzyszyć, cierpliwie czeka - mówił Ojciec Święty. - Pan wciąż troszczy się o nas, z ufnością Ojca, lecz daje nam czas – Pan jest cierpliwy – żeby ziarna się otworzyły, wzrastały i się rozwijały, aż wydadzą owoce dobrych dzieł. A to dlatego, że chce, aby na Jego polu nic się nie zmarnowało, żeby wszystko osiągnęło pełną dojrzałość; chce, żebyśmy wszyscy mogli wzrastać, jak kłosy pełne ziaren”.

Na zakończenie rozważania ʲ辱ż zachęcił do stawiania sobie pytań: „Czy pozwalam zasiewać we mnie Słowo? A czy ja sam z ufnością zasiewam Słowo Boże w środowiskach, w których żyję? Czy oczekuję cierpliwie, czy też zniechęcam się, bo nie widzę od razu rezultatów? I czy umiem zawierzać wszystko spokojnie Panu, dokładając jednak wszelkich starań, żeby głosić Ewangelię?"

„Niech Maryja, która przyjęła w sobie ziarno Słowa i pozwoliła, by w Niej wzrastało, pomaga nam być hojnymi i ufnymi siewcami Ewangelii” - podsumował ʲ辱ż.

 

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.

16 czerwca 2024, 12:05