SA国际传媒

鈥濲ego królewsko艣膰 doprawdy nie mie艣ci si臋 w parametrach ludzkich! Mo偶na powiedzie膰, 偶e nie jest On królem takim, jak inni, lecz jest królem dla innych. Zastanówmy si臋 nad tym: Chrystus mówi przed Pi艂atem, 偶e jest królem w momencie, gdy t艂um jest przeciwko Niemu, natomiast gdy szli za Nim i Go oklaskiwali, zachowywa艂 dystans wobec tych aplauzów. Jezus ukazuje natomiast, 偶e jest niezwykle wolny od pragnienia doczesnej s艂awy i chwa艂y 鈥� podkre艣li艂 Papie偶. 鈥揨apytajmy siebie, czy umiemy Go w tym na艣ladowa膰? Czy potrafimy panowa膰 nad nasz膮 sk艂onno艣ci膮 do tego by nas ci膮gle poszukiwano i aprobowano, czy te偶 czynimy wszystko, aby艣my byli powa偶anymi przez innych? Czy w tym, co czynimy, zw艂aszcza w naszym zaanga偶owaniu chrze艣cija艅skim, pytam siebie: co si臋 liczy? Czy licz膮 si臋 aplauzy czy liczy si臋 s艂u偶ba?鈥�

鈥濿olno艣膰 Jezusa pochodzi z prawdy. Jego prawda czyni nas wolnymi (por. J 8, 32). Ale prawda Jezusa nie jest ide膮, czym艣 abstrakcyjnym: prawda Jezusa jest rzeczywisto艣ci膮, to On sam sprawia, 偶e prawda jest w nas, uwalnia nas od fikcji i fa艂szu, jakie mamy w sobie, od podwójnego j臋zyka. B臋d膮c z Jezusem, stajemy si臋 prawdziwi. 呕ycie chrze艣cijanina nie jest przedstawieniem, w którym mo偶na za艂o偶y膰 mask臋, która nam najbardziej odpowiada 鈥� podkre艣li艂 Papie偶. 鈥� Bo kiedy Jezus króluje w sercu, wyzwala je z ob艂udy, wyzwala od intryg, od dwulicowo艣ci. Najlepszym dowodem na to, 偶e Chrystus jest naszym królem, jest oderwanie si臋 od tego, co zanieczyszcza 偶ycie, czyni膮c je dwuznacznym, nieprzejrzystym, smutnym. Kiedy 偶ycie jest dwuznaczne, troch臋 tu, troch臋 tam, wtedy pozostaje smutne, bardzo smutne. Oczywi艣cie, zawsze musimy pogodzi膰 si臋 z naszymi ograniczeniami i wadami: wszyscy jeste艣my grzesznikami. Ale kiedy 偶yjemy pod panowaniem Jezusa, nie stajemy si臋 zepsuci, fa艂szywi, chwiejni, sk艂onni do ukrywania prawdy. Nie prowadzimy podwójnego 偶ycia. Zapami臋tajcie dobrze: grzesznicy tak, zepsuci nigdy! Grzesznicy tak, zepsuci nigdy!鈥�