SA国际传媒

Ks. Arkadiusz Nocoń - Watykan

Bonawentura urodzi? si? ok. 1218 r. w Bagnoregio (W?ochy). Na chrzcie otrzyma? imi? Jan. Gdy jako dziecko ci??ko zachorowa?, jego matka z?o?y?a ?lub, ?e je?li tylko odzyska zdrowie, po?wi?ci go Bogu. Choroba ust?pi?a, a Jan, gdy dorós? wst?pi? do zakonu ?w. Franciszka, gdzie otrzyma? imi? Bonawentura. Wys?any do Pary?a, by studiowa? filozofi? i teologi?, przerós? z czasem swoich mistrzów, staj?c si? jednym z najznakomitszych umys?ów tamtej epoki. By? cz?owiekiem niezwykle wszechstronnym: filozofem, teologiem i mistykiem. Jako teolog przeciwstawia? si? tzw. ?teologii negatywnej”, twierdz?c, ?e mo?liwe jest bezpo?rednie i pozytywne poznanie Boga. Jego teologia by?a ?najbardziej pozytywn?, jaka kiedykolwiek by?a g?oszona” (W?adys?aw Tatarkiewicz).

Wybrany na genera?a zakonu, piastowa? ten urz?d przez 18 lat, rz?dz?c m?drze i roztropnie. Zakon franciszkański prze?ywa? wówczas niebywa?y rozwój, do tego stopnia, ?e Bonawentura uwa?any jest przez niektórych za drugiego Ojca Zakonu po ?w. Franciszku. Papie? Grzegorz X widz?c jego cnoty i wielorakie talenty mianowa? go kardyna?em i biskupem Albano pod Rzymem. Powo?a? go równie? na Sobór powszechny do Lyonu (1274 r.), aby koordynowa? jego pracami. Bonawentura najbardziej zaanga?owa? si? wówczas w spraw? pojednania Ko?cio?a wschodniego i zachodniego, i to dzi?ki jego wysi?kom uda?o si? zawrze? porozumienie (przetrwa?o, niestety, tylko osiem lat). Wyczerpany pracami, zapad? na zdrowiu i zmar? 15 lipca 1274 r. w Lyonie, maj?c 56 lat. Jego cia?o z?o?ono z najwy?sz? czci? w ko?ciele ?w. Franciszka w Lyonie, w obecno?ci wszystkich Ojców Soboru. Kanonizowa? go Papie? Sykstus IV 14 kwietnia 1482 r.

Z dzie?a ?w. Bonawentury pt. ?Breviloquium”: ?Pismo ?wi?te jest ksi?g?, w której zawarte s? s?owa ?ywota wiecznego. S? one spisane po to, aby?my nie tylko wierzyli, ale posiedli te? ?ycie wieczne, w którym b?dziemy widzie? i kocha?, i w którym urzeczywistni? si? wszelkie nasze pragnienia. Kiedy to si? dokona, wówczas nape?nieni b?dziemy ?wszelk? pe?no?ci? Boga”. Do tej pe?ni pragnie wprowadzi? nas Pismo ?wi?te, dlatego nale?y je poznawa?, naucza? go i s?ucha?. (...) W ten sposób dost?pimy pe?nego poznania i doskona?ej mi?o?ci Trójcy ?wi?tej, ku której kieruj? si? pragnienia ?wi?tych, i w której mie?ci si? wszelkie dobro i prawda” (Prolog).

?Doktor Seraficki” (Doctor Seraphicus), jak 14 marca 1588 r. zostanie nazwany przez Papie?a Sykstusa V, odznacza? si? nie tylko wielk? wiedz?, ale i ?wi?to?ci? ?ycia. By? te? gor?cym czcicielem Matki Bo?ej. To on mia? wprowadzi? zwyczaj trzykrotnego dzwonienia i trzykrotnego odmawiania w ci?gu dnia modlitwy ?Anio? Pański”, przyj?ty pó?niej w ca?ym Ko?ciele. Na szczególn? uwag? zas?uguje jednak jego pokora, bo mimo s?awy, jaka go otacza?a i godno?ci, które piastowa?, w klasztorze ch?tnie pe?ni? tzw. najni?sze pos?ugi.

23 maja 1273 r. przebywa? w konwencie Bosco ai Frati w Toskanii. Tego w?a?nie dnia przybyli do niego wys?annicy Papie?a Grzegorza X, aby wr?czy? mu papiesk? nominacj? i kapelusz kardynalski. Bonawentura, ubrany w fartuch, my? w tym czasie przy studni naczynia po obiedzie. Cierpliwie wys?ucha? legatów i uprzejmie im podzi?kowa?. Maj?c za? mokre r?ce poprosi?, aby kapelusz kardynalski zawiesili na drzewie, po czym... kontynuowa? zmywanie naczyń.

Jeszcze dzisiaj na klasztornym podwórzu mo?na zobaczy? to ?s?ynne” drzewo, symbol jego pokory i dystansu do zaszczytów. ?w. Bonawentura jak ma?o kto zdawa? sobie spraw?, ?e ?tam, w niebie, nie b?d? nas pytali, czy nosi?e? sutann? czy habit, golf albo krawat, czy mia?e? tytu? magistra albo doktora, czy mia?e? sobie powierzone klucze państwa czy mieszkania. Tam b?d? nas pytali jakim by?e? cz?owiekiem” (ks. Mieczys?aw Maliński). On widzia?, ?e na S?dzie Bo?ym ka?dy tytu? czy godno?? mo?e nam jedynie ?zaszkodzi?”, bo ?komu wiele dano, od tego wiele wymaga? si? b?dzie; a komu wiele zlecono, tym wi?cej od niego b?d? ??da?” (?k 12, 48).