SA国际传媒

El?bieta Sobolewska-Farbotko (Radio Bobola) - Wielka Brytania

Now? liturgi? koronacyjn?, zlecon? przez arcybiskupa Canterbury Justina Welby'ego, oparto na tekstach i rytua?ach, które czerpi? z wielowiekowej tradycji. Zosta?a jednak przygotowana w ?cis?ej konsultacji z królem, który deklaruje, ?e jest ?obrońc? wszystkich wyznań”. St?d ceremonia zaanga?owa?a przedstawicieli ró?nych religii, aby podkre?li? wspó?czesny charakter Wielkiej Brytanii – kraju wielu wyznań, w którym chrze?cijanie stanowi? dzisiaj mniejszo??.

W procesji do Opactwa Westminsterskiego wzi?li udzia? liderzy wyznaniowi i przedstawiciele spo?eczno?ci ?ydowskiej, sunnickiej i szyickiej, sikhijskiej, buddyjskiej, hinduskiej, d?inistycznej, bahaickiej i zoroastryjskiej. Czytanie z listu ?w. Paw?a do Kolosan odczyta? premier Rishi Sunak – praktykuj?cy hinduista, a jednym z go?ci by? nowy premier Szkocji, Hanza Yusaf, muzu?manin. Po raz pierwszy od czasu reformacji w ceremonii koronacyjnej formalnie wzi?? udzia? katolicki arcybiskup Westminsteru kardyna? Vincent Nichols. B?ogos?awi? nowemu królowi: ?Niech Bóg wyleje na was bogactwa swojej ?aski, zachowa was w ?wi?tej boja?ni, przygotuje na szcz??liw? wieczno?? i przyjmie na koniec do swojej nie?miertelnej chwa?y”. W wigili? koronacji w katolickich wspólnotach Anglii i Walii odprawiano Msze ?w. w intencji króla. By?o to zakończenie triduum modlitewnego za Karola III i królow? Camill? z inicjatywy kardyna?a Nicholsa i biskupów.

Kolejnym odej?ciem od tradycji by?a znacz?ca rola duchowieństwa p?ci ?eńskiej. Jedn? z innowacji stanowi?o pozdrowienie dla króla, wyg?oszone na koniec nabo?eństwa przez przedstawicieli ?ydów, Hindusów, Sikhów i Muzu?manów. Ceremonia po raz pierwszy uj??a j?zyki Wielkiej Brytanii: walijski, szkocki, irlandzki. A jednak niezmiennie od wieków, aktu koronacji dokona? arcybiskup Canterbury, namaszczaj?c króla olejem krzy?ma, sprowadzonym z Jerozolimy, a wytworzonym z oliwek, pochodz?cych m.in. z Góry Oliwnej. Arcybiskup uczyni? znak krzy?a na g?owie, piersi i d?oniach króla. Kszta?t ampulli, z której wylano olej, nawi?zuje do legendy o Matce Bo?ej. Mia?a ukaza? si? w XII w. ?w. Tomaszowi Becketowi i podarowa? mu or?a, z którego mieli by? namaszczani przyszli królowie Anglii. W momencie namaszczenia ukryto króla, poniewa? by?a to naj?wi?tsza cz??? nabo?eństwa.

Karol III z?o?y? przysi?g? na wierno?? religii protestanckiej jako g?owa ko?cio?a anglikańskiego, który jest ko?cio?em państwowym. Przyj?? Bibli?, dar Ko?cio?a dla króla. Jak podkre?la zapis liturgii, ten moment stawia S?owo Bo?e ponad wszystkimi ludzkimi prawami. Przyj?cie tego daru przez króla oznacza, ?e uzna? on autorytet S?owa Bo?ego. A poniewa? jest to S?owo ?ywe, nale?y je studiowa?, aby mog?y przemówi? do jego ?ycia. Przedstawienie Pisma ?wi?tego przed którymkolwiek z regaliów przypomnia?o wszystkim zebranym, tak?e królowi, ?e jest on powo?any do rz?dzenia z czystym sumieniem w oczach Boga. Wr?czone królowi bransolety szczero?ci nawi?zuj? do króla Salomona, który modli? si? o m?dro??. Równie? p?aszcz i stu?a królewska reprezentuj? to, co otrzyma? od Boga. Znacz?c? ikonografi? chrze?cijańsk? nosi równie? ofiarowana królowi stu?a, któr? zdobi? ruszty ?w. Wawrzyńca i ga??zki palmowe. Z kolei królewska szata nawi?zuje do s?ów proroka Izajasza, gdzie S?uga Pana jest ubrany w ?szat? zbawienia” i ?szat? sprawiedliwo?ci”. Kula i ber?o symbolizuj? ?wiat pod panowaniem krzy?a Chrystusa.

Kiedy Karola III przedstawiono ?ludowi” i og?oszono ?niew?tpliwym królem”, kongregacj? poproszono o okazanie mu ho?du i s?u?by. Jako piewszy uczyni? to arcybiskup Canterbury, kolejne: Lady of the Garter i Lady of the Thistle – reprezentuj?ce najstarsze zakony rycerskie w Anglii i Szkocji, oraz Posiadacz Krzy?a Jerzego z si? zbrojnych. Tu? przed przysi?g? arcybiskup Canterbury zaznaczy?, ?e Ko?ció? anglikański ?b?dzie d??y? do stworzenia ?rodowiska, w którym ludzie wszystkich wyznań mog? ?y? swobodnie”. Inaczej ni? dot?d, ksi??? William by? jedynym reprezentantem królewskiego rodu, który z?o?y? ho?d królowi. Kolejna nowo??: zamiast parów, po raz pierwszy arcybiskup zaprosi? ludzi w opactwie oraz tych, którzy ogl?dali koronacj? w domu, do z?o?enia przysi?gi wierno?ci. Moment ten nazwano ?nowym i znacz?cym w tradycji koronacji”. Znalaz? si? w niej równie? drobny polski akcent: hymn Sanctus, skomponowany przez Roxann? Panufnik, córk? emigracyjnego kompozytora Andrzeja Panufnika.

Podkre?la si?, ?e ceremonia mia?a g??boko chrze?cijański charakter, mimo, ?e 70 lat po koronacji El?biety II obraz Zjednoczonego Królestwa jest diametralnie inny. Jak zauwa?a Guardian: ?Wówczas Anglia by?a w wi?kszo?ci chrze?cijańska, niedzielne ucz?szczanie do ko?cio?a by?o norm?, dzieci uczy?y si? odmawia? modlitwy przed snem, a wikariuszy traktowano z niekwestionowanym szacunkiem”. Sonda?e z po?owy XX wieku pokazuj?, ?e oko?o 90 proc. ówczesnych Brytyjczyków identyfikowa?o si? jako chrze?cijanie. Tymczasem spis powszechny z 2021 r. wykaza?, ?e po raz pierwszy chrze?cijanami mieni si? mniejszo?? ludzi w Anglii i Walii, przy czym wzrasta liczba ateistów. Frekwencja na niedzielnych nabo?eństwach anglikańskich osi?gn??a w 2021 r. najni?szy poziom w historii i wynios?a 509 tys. osób, czyli mniej ni? 1 proc. populacji.