SA国际传媒

?My?l?, ?e najbardziej potrzebuj? obecno?ci i takiego dobrego s?owa. Wiele osób, które przychodz? i zapisuj? swoje intencje, przychodzi z ci??arem np. prze?ywania braku kontaktu ze swoimi bliskimi, którzy walcz? na froncie albo nawet s? w niewoli. Stracony kontakt z tymi osobami z jednej strony trzyma ich przy nadziei, ?e ?yj?, i przychodz?, zapisuj?c na Msz? ?wi?t?, ale z drugiej strony wida? w nich tak? ogromn? trosk? i emocje – mówi Radiu Watykańskiemu siostra Kurek. – My?l?, ?e my mamy tutaj tak? misj? bycia przy tych osobach, modlitwy za nich, towarzyszenia. To jaka? chwilka, która dla nich stanowi takie ?wiat?o, tak? pomoc – mam nadziej?, ?e tak jest – kiedy dotyka nas jaka? rzeczywisto?? trudna dla nas, wcze?niej to by?y alarmy wyj?cych syren, teraz mamy ten brak ?wiat?a, w ogóle sama rzeczywisto?? wojny. Wi?c sam ten moment jest ci??ki. Ukraińcy zbieraj? si?, nabieraj? si?y i dostosowuj? si? do warunków, w jakich trzeba ?y?. To, co ja podziwiam i to, co widz? u nich, to jest ogromna si?a, jaka si? w nich rodzi, nadzieja na zwyci?stwo. Oni wszyscy wierz? w zwyci?stwo. Jedynie trzeba odczeka?. Podziwiam tak?e cierpliwo?? i opanowanie w tym oczekiwaniu. Nikt nie chce i nikt nie czeka na to, ?e nagle, jak gwiazdka z nieba, spadnie ta wolno??, tylko wszyscy cierpliwe czekaj? i znosz? t? rzeczywisto?? na miar? swoich mo?liwo?ci. Wiele razy rozmawiamy, jak nas to psychicznie wykańcza, jak bardzo nas to dotyka. Ale zawsze kończymy stwierdzeniem «trzeba nauczy? si? z tym ?y?». To jest zdanie, z którym spotykamy si? chyba wszyscy.“