SA国际传媒

Ks. Pawe? Rytel-Andrianik, Artur Hanula

Ewangelia tej niedzieli opowiada o burzy na Jeziorze Tyberiadzkim. ?odzi, na której znajdowa? si? Jezus z uczniami, grozi?o zatoni?cie. ?Jezus, który spa?, budzi si?, ucisza wiatr i wszystko wraca do normy” - podkre?li? Papie? Franciszek. Doda?, ?e ?poprzedniego wieczoru to w?a?nie Jezus powiedzia? uczniom, aby wsiedli na ?ód? i przeprawili si? przez jezioro”.

Pomimo tego, ?e niektórzy z aposto?ów byli rybakami, zanim do??czyli do Jezusa, ta burza przerazi?a ich. ?Wydaje si?, ?e Jezus chce ich podda? próbie. Jednak?e nie zostawia ich samych, jest z nimi w ?odzi, spokojny, co wi?cej – ?pi. A kiedy zrywa si? burza, swoj? obecno?ci? uspokaja ich, zach?ca, pobudza do wi?kszej wiary i towarzyszy im a? do wyj?cia z niebezpieczeństwa” - zaznaczy? Franciszek.

Ojciec ?wi?ty wyja?ni?, dlaczego Jezus tak post?pi?. ?Aby wzmocni? wiar? uczniów i uczyni? ich bardziej odwa?nymi - t?umaczy? Papie?. - Rzeczywi?cie, wychodz? oni z tego do?wiadczenia bardziej ?wiadomi mocy Jezusa i Jego obecno?ci po?ród nich, a wi?c silniejsi i bardziej gotowi stawi? czo?a innym przeszkodom i trudno?ciom, w tym strachowi przed wyruszeniem na g?oszenie Ewangelii. Pokonawszy t? prób? z Nim, b?d? wiedzieli, jak stawi? czo?a wielu innym, a? po krzy? i m?czeństwo – aby nie?? Ewangeli? wszystkim narodom”.

Podobnie jak z aposto?ami, Jezus post?puje z chrze?cijanami wszystkich czasów. ?Jezus czyni to samo z nami, szczególnie w Eucharystii: gromadzi nas wokó? siebie, daje nam swoje S?owo, karmi nas swoim Cia?em i swoj? Krwi?, a potem zaprasza nas do wyp?yni?cia na g??bi?, do przekazywania tego wszystkiego, co us?yszeli?my oraz do dzielenia si? ze wszystkimi tym, co otrzymali?my, w codziennym ?yciu, nawet je?li jest trudne” - zaznaczy? Franciszek. ?Uczymy si? przezwyci??a? niepewno?ci i wahania, zamkni?cia i uprzedzenia z odwag? i wielkim sercem, aby powiedzie? wszystkim, ?e Królestwo Niebieskie jest obecne, jest tutaj i ?e z Jezusem u boku razem mo?emy sprawi?, by wzrasta?o ponad ka?d? barier?” - doda?.

Na zakończenie rozwa?ania Papie? zach?ci? do stawiania sobie pytań: ?Czy w chwilach próby pami?tam o tych wszystkich sytuacjach w moim ?yciu, kiedy do?wiadczy?em obecno?ci i pomocy Pana? Kiedy nadci?ga jaka? burza, czy pozwalam przyt?oczy? si? niepokojom, czy te? lgn? do Niego, aby znale?? ukojenie i pokój, w modlitwie, ciszy, s?uchaniu S?owa, adoracji i braterskim dzieleniu si? wiar??”

?Niech Dziewica Maryja, która z pokor? i odwag? przyj??a wol? Bo??, obdarzy nas w trudnych chwilach pokojem ducha p?yn?cym z oddania si? Jemu” - podsumowa? Papie?.

Pe?na tre?? rozwa?ania:

Drodzy Bracia i Siostry, dobrej niedzieli!

Dzisiaj Ewangelia przedstawia nam Jezusa z uczniami w ?odzi na Jeziorze Tyberiadzkim. Nagle nadci?ga silna burza i ?odzi grozi zatopienie. Jezus, który spa?, budzi si?, ucisza wiatr i wszystko wraca do normy (por. Mk 4,35-41).

Lecz tak naprawd? to nie on si? budzi, tylko budz? go! To uczniowie z wielkim strachem budz? Jezusa. Poprzedniego wieczoru to w?a?nie Jezus powiedzia? uczniom, aby wsiedli na ?ód? i przeprawili si? przez jezioro. Byli ekspertami, byli rybakami i by?o to ich ?rodowisko ?ycia, ale burza mog?a wp?dzi? ich w k?opoty. Wydaje si?, ?e Jezus chce ich podda? próbie. Jednak?e nie zostawia ich samych, jest z nimi w ?odzi, spokojny, co wi?cej – ?pi. A kiedy zrywa si? burza, swoj? obecno?ci? uspokaja ich, zach?ca, pobudza do wi?kszej wiary i towarzyszy im a? do wyj?cia z niebezpieczeństwa. Mo?emy jednak zada? pytanie: Dlaczego Jezus tak post?puje?

Aby wzmocni? wiar? uczniów i aby uczyni? ich bardziej odwa?nymi. Rzeczywi?cie, wychodz? oni – uczniowie – z tego do?wiadczenia bardziej ?wiadomi mocy Jezusa i Jego obecno?ci po?ród nich, a wi?c silniejsi i bardziej gotowi stawi? czo?a przeszkodom i trudno?ciom, w tym strachowi przed wyruszeniem na g?oszenie Ewangelii. Pokonawszy t? prób? z Nim, b?d? wiedzieli, jak stawi? czo?a wielu innym, a? po krzy? i m?czeństwo – aby nie?? Ewangeli? wszystkim narodom.

I Jezus czyni to samo z nami, szczególnie w Eucharystii: gromadzi nas wokó? siebie, daje nam swoje S?owo, karmi nas swoim Cia?em i swoj? Krwi?, a potem zaprasza nas do wyp?yni?cia na g??bi?, do przekazywania tego wszystkiego, co us?yszeli?my oraz do dzielenia si? ze wszystkimi tym, co otrzymali?my, w codziennym ?yciu, nawet je?li jest trudne. Jezus nie oszcz?dza nam przeciwno?ci, ale – nie opuszczaj?c nas nigdy – pomaga stawi? im czo?a. Sprawia, ?e jeste?my odwa?ni. W ten sposób tak?e my, pokonuj?c je z Jego pomoc?, uczymy si? coraz bardziej przylgn?? do Niego, ufa? Jego mocy, która wykracza daleko poza nasze mo?liwo?ci. Uczymy si? przezwyci??a? niepewno?ci i wahania, zamkni?cia i uprzedzenia z odwag? i wielkim sercem, aby powiedzie? wszystkim, ?e Królestwo Niebieskie jest obecne, jest tutaj i ?e z Jezusem u boku razem mo?emy sprawi?, by wzrasta?o ponad ka?d? barier?.

Zadajmy wi?c sobie pytanie: czy w chwilach próby pami?tam o tych wszystkich sytuacjach w moim ?yciu, kiedy do?wiadczy?em obecno?ci i pomocy Pana? Pomy?lmy: kiedy nadci?ga jaka? burza, czy pozwalam przyt?oczy? si? niepokojom – jest tak wiele burz wewn?trznych – czy te? lgn? do Niego, aby znale?? ukojenie i pokój, w modlitwie, ciszy, s?uchaniu S?owa, adoracji i braterskim dzieleniu si? wiar??

Niech Dziewica Maryja, która z pokor? i odwag? przyj??a wol? Bo??, obdarzy nas w trudnych chwilach pokojem ducha p?yn?cym z oddania si? Jemu.