SA国际传媒

Ks. Arkadiusz Nocoń - Watykan

?w. Grzegorz Wielki urodzi? si? ok. 540 r. w rodzinie rzymskich patrycjuszów, bogatej, ale i pobo?nej (jego rodzice, Gordian i Sylwia, doznaj? równie? chwa?y o?tarzy). W m?odo?ci otrzyma? staranne wykszta?cenie, dzi?ki czemu szybko pi?? si? po szczeblach kariery, osi?gaj?c nawet stanowisko namiestnika Rzymu. 

Po kilku latach dobrych i m?drych rz?dów, prze?y?, na skutek najazdu Gotów, duchowy wstrz?s, tak silny, ?e pozostawi? eksponowane stanowisko, rozda? swoje maj?tno?ci i zosta? benedyktyńskim mnichem. Wraz z kilkunastoma bra?mi zakonnymi zamieszka? w swoim rodzinnym domu, zamienionym na klasztor, gdzie po?wi?ci? si? modlitwie i ascezie. 

Nied?ugo potem Papie? Benedykt I ustanowi? go jednak diakonem Ko?cio?a rzymskiego, a Papie? Pelagiusz II uczyni? swoim przedstawicielem na dworze w Konstantynopolu. Doceniaj?c jego m?dro?? i roztropno??, ten sam Papie? Pelagiusz II wezwa? go z powrotem po kilku latach do Rzymu, aby pomaga? mu w kierowaniu Ko?cio?em, pe?ni?c obowi?zki jego osobistego sekretarza. 

Po ?mierci Papie?a (7.02.590 r.) duchowieństwo i lud rzymski wybra?y jednog?o?nie, przez aklamacj?, na jego nast?pc? Grzegorza, cho? ten d?ugo, bo przez pó? roku, wzbrania? si? przed przyj?ciem godno?ci. Zaraz po obj?ciu rz?dów musia? zmierzy? si? z panuj?cym wówczas w Rzymie g?odem i straszliw? zaraz?, jedn? z najci??szych w historii miasta. Poza organizowaniem dora?nej pomocy, zarz?dzi? te? szczególn? procesj? b?agaln?: z siedmiu rzymskich ko?cio?ów wierni wyruszyli do Bazyliki Matki Bo?ej Wi?kszej, gdzie pod przewodnictwem Grzegorza odby?o si? nabo?eństwo. Podanie mówi, ?e przechodz?c obok mauzoleum Hadriana Papie? zobaczy? anio?a chowaj?cego skrwawiony miecz i odczyta? to jako zapowied? końca epidemii. Na pami?tk? tamtego widzenia do dnia dzisiejszego nad mauzoleum Hadriana, nazywanym odt?d Zamkiem ?wi?tego Anio?a, dominuje figura Bo?ego pos?ańca chowaj?cego do pochwy miecz.

Z ?Regu?y pasterskiej” ?w. Grzegorza Wielkiego: ?Pasterz niech b?dzie roztropny w milczeniu, a po?yteczny w mówieniu; nie powinien rozg?asza? tego, o czym nale?a?oby milcze?, ani zamilcza? tego, co si? powinno powiedzie?. Albowiem podobnie jak nierozwa?ne s?owo wprowadza w b??d, tak nieroztropne milczenie pozostawia w b??dzie tych, którzy mogliby pozna? prawd?. A tymczasem nierozwa?ni pasterze w obawie przed utrat? ludzkich wzgl?dów cz?sto powstrzymuj? si? od otwartego g?oszenia tego, co s?uszne. Nie strzeg? owczarni - powiada Prawda - z gorliwo?ci? dobrych pasterzy, ale post?puj? jak najemnicy, uciekaj?c w obliczu nadchodz?cego wilka i zas?aniaj?c si? milczeniem”. (2,4, fragm.)

Mimo, ?e w chwili wyboru na Stolic? Piotrow? nie mia? nawet ?wi?ceń kap?ańskich, bardzo szybko Papie? Grzegorz okaza? si? dobrym i roztropnym pasterzem, zatroskanym o duchowe i materialne dobro powierzonej mu owczarni. Swój pi?tnastoletni pontyfikat rozpocz?? od przyj?cia tytu?u Servus servorum Dei (?S?uga s?ug Bo?ych”), którego po nim u?ywa? b?d? wszyscy kolejni Papie?e. Dla Grzegorza tytu? ten nie by? tylko has?em, ale stylem ?ycia i dzia?ania, które rozpocz?? od reformy Ko?cio?a. Zreorganizowa? klasztory i uporz?dkowa? kuri?, ujednolici? rzymski obrz?dek i usystematyzowa? ?piew liturgiczny, nazwany od jego imienia ?piewem gregoriańskim. Zadba? o dyscyplin? w Ko?ciele i po?o?y? nacisk na dzia?alno?? misyjn?, wysy?aj?c m. in. misjonarzy do Anglii. Mimo tak rozleg?ej aktywno?ci zwi?zanej z pos?ug? biskupa Rzymu, pozostawi? po sobie wiele dzie? teologicznych (np. ?Dialogi”, ?Regu?a pasterska”, ?Homilie”), dzi?ki którym zaliczony zosta? do Czterech Wielkich Ojców i Doktorów Ko?cio?a Zachodniego.

Czasy, w których przysz?o ?y? Grzegorzowi, by?y czasami wielkiego prze?omu, gdy pod nap?ywem plemion pogańskich dobiega?a końca cywilizacja staro?ytna. W osobie Grzegorza czasy te otrzyma?y jednak wyj?tkowego cz?owieka, który na gruzach Cesarstwa Rzymskiego, tworzy? now? Europ?, ratuj?c warto?ci ?wiata staro?ytnego i cywilizuj?c, poprzez przyj?cie chrze?cijaństwa, barbarzyńskie plemiona. S?usznie wi?c, uwa?a si? Grzegorza za jednego z Ojców Europy.

Udr?czony chorobami i ci??k? prac? zmar? 12 marca 604 roku. Jego cia?o z?o?ono w Bazylice ?w. Piotra. W tej samej bazylice, kilka lat wcze?niej, doniesiono mu, ?e nieopodal nieznany m??czyzna upad? na ziemi? z g?odu i skona?. Papie? przesta? si? ubiera?, poblad?, po czym zdj?? z siebie szaty liturgiczne i cichym g?osem wyszepta?: ?Gdy w Rzymie umiera cz?owiek z g?odu, Papie? nie jest godny, aby sprawowa? Naj?wi?tsz? Ofiar?”.

Po ?mierci Papie?a Grzegorza nadano mu przydomek ?Wielki”. Jego relikwie znajduj? si? w Bazylice ?w. Piotra. Jest patronem studentów, nauczycieli, chórzystów, muzyków.