SA国际传媒

Аляксандр Панчанка – SA国际传媒

3 сакав?ка 2023 года прапаведн?к Папскага дома звярну?ся з першым вел?капосным казаннем да супрацо?н?ка? Рымскай куры?, як?я не прымаюць удзел у духо?ных практыкаваннях. Сустрэча адбылася ? ватыканскай Зале Па?ла VI.

“Г?сторыя Касцёла канца Х?Х – пачатку ХХ стагоддзя? пак?нула нам горк? ?рок, пра як? мы не пав?нны забывацца, каб не па?тарыць памылку, якая да яго прывяла. Я кажу пра затрымку (насамрэч пра адмову) у прыняцц? да ?ваг? змен, як?я адбыл?ся ? грамадстве, ? пра крыз?с мадэрн?зму, як? бы? наступствам гэтага”, - пача? сваё казанне капуцын.

“Друг? Ватыканск? Сабор бы? прароцкай ?н?цыятывай, каб нагнаць упушчаны час”, - нагада? законн?к, адзначаючы, што Сабор паспрыя? абна?ленню Касцёла, навучаючы таму, што трэба “?сц? праз г?сторыю разам з чалавецтвам, спрабуючы распазнаць знак? часу”.

“Г?сторыя ? жыццё Касцёла не спын?л?ся на Друг?м Ватыканск?м Саборы. Гора нам, кал? будзем раб?ць з яго тое, што спрабавал? зраб?ць з Трыдэнцк?м саборам – гэта значыць ф?н?шную л?н?ю ? непарушную мэту. Кал? б жыццё Касцёла спын?лася, з ?м? адбылося б тое самае, што бывае з ракой, якая ?п?раецца ? перашкоду: яна непазбежна ператвараецца ? дрыгву або балота”, - папярэдз?? айцец Канталамеса.

Прапаведн?к нагада? словы святога Арыгена пра тое, што не дастаткова абнав?цца адз?н раз, але трэба за?сёды абна?ляць нават тое, што новае: Ipsa novitas innovanda est. Патрэбу ? пастаянным абна?ленн? капуцын пара?на? з патрэбай у пастаянным навяртанн?, як на асаб?стым, так ? на агульнакасцёльным узро?нях.

Кардынал Раньера Канталамеса нагада?, што ? справе абна?лення ? перамен мы за?сёды апынаемся на раздарожжы, апынаемся перад выбарам, адносна таго, як?м шляхам пайсц?: шляхам гэтага свету ц? Бога, шляхам смерц? ц? жыцця. Не выбраць памылковую дарогу нам дапамагае Святы Дух.

Законн?к нагада?, што ? ранн?я гады ?снавання Касцёла менав?та Святы Дух дапамог апосталам знаходз?ць рашэнн? ? складаных с?туацыях: напрыклад адкрыцца на язычн?ка?, як?я хацел? далучыцца да хрысц?янскай супольнасц?, не абцяжарваючы ?х юдэйск?м? прадп?санням?.

Касцёл апостальск?х часо? вучыць таксама, што не ?сё можна вырашыць праз рашэнн?, прынятыя на с?нодзе, або дэкрэты. Для ?васаблення ? жыццё гэтых рашэння?, для “прыняцц?” догма?, неабходны час, цярпл?васць, дыялог, талерантнасць, а часам таксама ? кампрам?с, як? прадугледжвае м?ласэрнасць ? паслухмянасць с?туацы?. “Кольк? цярпл?васц? ? талерантнасц? ме? Бог, пасля таго як да? Дэкалог свайму народу! Як до?га ён пав?нен бы? – ? пав?нен яшчэ – чакаць яго прыняцця”, - сказа? кардынал.

Канталамеса зазначы?, што ? пытанн? аб аднос?нах да язычн?ка? пасрэдн?кам пам?ж тым?, хто выступа? за пераемнасць з традыцыям?, ? тым?, хто выступа? за абна?ленне, бы? апостал Пётр, як? бы? паслухмяным Святому Духу, бы? уважл?вым да патрэб, як?я Касцёл ме? у дадзены г?старычны момант, ? клапац??ся пра найвышэйшае дабро супольнасц?.

“Сутыкну?шыся з пал?тычным?, сацыяльным? ? касцёльным? падзеям? ? рэал?ям?, мы сх?льныя адразу ж займаць адз?н бок ? дэман?заваць прац??н?ка, жадаць перамог? нашага выбару над выбарам нашых прац??н?ка?. (Кал? пачынаецца вайна, усе моляцца аднаму Богу, каб да? перамогу сва?м войскам ? зн?шчы? варожыя!). Я не кажу, што забаронена мець пераваг?: у пал?тычнай, сацыяльнай, тэалаг?чнай сферах ? гэтак далей, або што ?х можна не мець. Аднак мы н?кол? не пав?нны чакаць, што Бог прыме наш бок супраць прац??н?ка. Таксама не трэба прас?ць аб гэтым тых, хто нам? к?руе. Гэта як прас?ць бацьку выбраць пам?ж двума дзецьм?; як сказаць яму: “Выб?рай: ц? я, ц? мой суперн?к; ясна пакажы, на чы?м ты баку!” Бог з ус?м? ? таму не супраць н?кога! Ён – Айцец для ?с?х”, - сказа? капуцын.

Прапаведн?к адзначы?, што наследаваць гэты прыклад дапамагае лагоднасць – адз?н з плёна? Святога Духа. Ён закл?ка? станав?цца больш талерантным? ? менш закамянелым? ва ?ласных перакананнях, памятаць пра тое, як часта мы памылял?ся адносна ?ншых людзей ? розных с?туацый, ? як часта пав?нны был? сам? прыстасо?вацца да абстав?н.

“Выдатнае практыкаванне ? гэтым плане – быць шчырым? ? судзе нашага сэрца адносна чалавека, з як?м мы не згодныя. Кал? я за?важаю, што абв?навачваю кагосьц? ?нутры сябе, я пав?нен быць асцярожным, каб не прыняць адразу мой бок. Мне трэба перастаць няспынна па?тараць свае матывы, быццам жуючы жуйку, ? замест гэтага паспрабаваць пастав?ць сябе на месца ?ншага чалавека, каб зразумець яго матывы ? тое, што ён таксама можа сказаць мне”, - сказа? ?ерарх.

Капуцын дада?, што гэта практыкаванне карысна раб?ць не тольк? адносна ?ншага чалавека, але таксама ? ? аднос?нах да пэ?ных ?дэйных плыня?, з як?м? мы нязгодныя, ? рашэння?, як?я яны прапануюць для вырашэння праблем, што абмярко?ваюцца (на С?нодзе ц? ? ?ншай сферы).

Айцец Канталамеса завяршы? сваё першае вел?капоснае казанне словам? мал?твы святога Франц?шка аб духу любов?: “Учын? мяне, Пан, прыладаю Твайго спакою, каб нёс любо? туды, дзе пануе нянав?сць...”.