SA国际传媒

Аляксандр Панчанка - SA国际传媒

“Першае, што мы даведваемся пра асобу, гэта яе ?мя”, - зазначы? Пантыф?к на пачатку катэхезы, якую прысвяц?? ?мен? Святога Духа ? Б?бл??. Ён падкрэсл??, што “Дух” – гэта “латын?заваная верс?я”, а прарок?, псальм?сты, Марыя, Езус ? апосталы ведал? Яго як Ruach, што значыць “веянне, вецер, подых”.

“У Б?бл?? ?мя настольк? важнае, што амаль атаясамл?ваецца з самой асобай. Свяц?ць Божае ?мя, значыць свяц?ць ? ?шано?ваць самаго Бога. Яно н?кол? не з’я?ляецца ?мо?ным зваротам, але за?сёды кажа нешта пра асобу, яе паходжанне ? м?с?ю. Тое самае тычыцца ?мя Ruach. Яно ?трымл?вае ? сябе першае фундаментальнае аб’я?ленне пра асобу ? заданне Святога Духа”, - сцвердз?? Франц?шак.

Папа адзначы?, што вобраз ветру, як? ?жываецца ? Б?бл??, служыць у першую чаргу для выразу “магутнасц? Святога Духа”, бо вецер – гэта непераадольная ? нястрымная с?ла, здольная нават узрушваць ак?яны.

“Аднак, каб зразумець по?ны сэнс б?бл?йных рэал?й, трэба не спыняцца на Старым Запавеце, а прыйсц? да Езуса. Разам з магутнасцю, Езус падкрэсл?вае яшчэ адну рысу ветру – яго свабоду. Н?кадэму, як? прыйшо? да Яго ?начы, Езус урачыста заяв??: “Вецер вее там, дзе хоча, ? голас яго чуеш, але не ведаеш, адкуль прыходз?ць ? куды ?дзе. Так ёсць з кожным, хто нарадз??ся з Духа” (Ян 3,8)”, - сказа? Франц?шак.

Пантыф?к падкрэсл??, што вецер немагчыма падпарадкаваць, загнаць у бутэльку ц? ?пакаваць у скрынку. Сучасны рацыянал?зм безвын?кова намага?ся зраб?ць гэта са Святым Духам, спрабуючы замкнуць Яго ? “паняццях, вызначэннях, тэзах ц? трактатах”, у вын?ку чаго звё? Яго “да чыстага ? простага чалавечага розуму”.

“Аднак, падобная спакуса ?снуе ? ? касцёльнай сферы – жаданне замкнуць Святога Духа ? канонах, ?нстытутах, дэф?н?цыях. Святы Дух стварае ? ажы?ляе ?нстытуты, але не можа быць “?нстытуцыянал?заваны”. Вецер вее, “дзе хоча”, таму Дух размярко?вае свае дары “як хоча” (1Кар 12,11)”, - падкрэсл?? Святы Айцец.

Папа спасла?ся на словы апостала Па?ла, як? каза?: “Дзе Дух Пана, там свабода” (2 Кар 3,17). “Гаворка ?дзе пра асабл?вую свабоду, вельм? адрозную ад той, якую звычайна маюць на ?вазе. Гэта не свабода раб?ць тое, што мы хочам, але свабода добраахвотна раб?ць тое, што хоча Бог! Гэта не свабода раб?ць дабро ц? зло, але свабода раб?ць дабро ? раб?ць яго добраахвотна, гэта значыць у с?лу ?мкнення, а не прымусу. ?ншым? словам? – гэта свабода дзяцей, а не рабо?”, - сказа? ён.

Франц?шак згада? таксама словы, як?м? святы Павел перасцерага? ад свабоды, якая выкарысто?ваецца, каб “дагадз?ць целу”, а не для таго, каб любо?ю служыць адно аднаму. Апостал падкрэсл?ва?, што такое выкарыстанне свабоды прыводз?ць да мног?х грахо?, ? нават скла? ?х сп?с, як? застаецца актуальным за?сёды: “распуста, нячыстасць, разбэшчанасць, ?далапаклонства, чарадзейства, варожасць, спрэчк?, зайздрасць, гне?, сварл?васць, звады, ерас?, нянав?сць, п’янства, непрыстойнасць ? падобнае да гэтага”.

“Але ёсць таксама свабода, якая дазваляе багатым выкарысто?ваць бедных, якая дазваляе моцным выкарысто?ваць слабых, а ?с?м беспакарана выкарысто?ваць навакольнае асяроддзе. Гэта дрэнная свабода, гэта не свабода Духа”, - сцвердз?? Папа.

“Браты ? сёстры, адкуль мы чэрпаем гэту свабоду Духа, настольк? супрацьлеглую свабодзе эга?зму? Адказ крыецца ? словах, з як?м? Езус звярну?ся аднойчы да сва?х слухачо?: “Кал? Сын вызвал?ць вас, будзеце сапра?ды свабодным?” (Ян 8,36). Гэта свабода, якую дае нам Езус. Давайце папрос?м Езуса, с?лай Яго Духа Святога, зраб?ць нас па-сапра?днаму свабодным? людзьм?. Свабодным?, каб служыць у любов? ? радасц?”, - завяршы? катэхезу Пантыф?к.